Ayam Kampung Ayam Bandar

Sengaja saya gunakan tajuk di atas. Ini berkaitan dengan anak lelaki saya seorang. Kamil namanya.

Semalam saya sekeluarga berkunjung ke rumah Cik Sue untuk menghadiri majlis perkahwinan adinda beliau. Dalam Cik Sue sibuk menguruskan majlis yang meriah tersebut, beliau masih sempat melayan saya sekeluarga, Malin, Nurul, Maisarah dan Shawn.

Semasa menunggu masih persandingan berlangsung saya melihat Kamil dah mula dapat kawan baru. Saya seronok melihat keletah anak lelaki seorang ini. Senang dapat kawan. Tapi tahu sajalah bila budak-budak bermain, lebih-lebih lagi kalau budak lelaki mesti tak sah kalau tak ada main lari-lari. Kamil selalu di belakang. Tak macam budak-budak kampung lain. Lebih gagah dan pantas berlari.

Dalam seronok-seronok bermain saya lihat Kamil dah mula dijadikan bahan bulian. Kamil dibuli. Tangannya dikilas ke belakang oleh budak-budak kampung. Lagak penjahat yang ditangkap polis. Kamil cuba meronta tapi gagal melepaskan diri. Tiga orang lawan sorang. Saya hanya memerhatikan gelagat kanak-kanak tersebut. Liza dah mula gelisah. Dia menjerit: "Lepaskan anak makcik". Budak-budak tu terus melepaskan Kamil. Budak-budak tetap budak-budak. Lepas tu tak sampai seminit mereka terus bermain semula.

Tetapi saya tetap bersyukur kerana kini Kamil boleh bercampur dengan orang. Tak macam masa balik kampung dulu-dulu. Disapa pun terus menangis. Dikata "lembik" oleh orang kampung. Kata orang kampung: "Tu dia ayam bandar dah balik". Sedih juga dengar anak sendiri diperlekehkan. Tapi itu kenyataan.

Sekurang-kurangnya bila dah mula membesar Kamil akan faham erti persahabatan dan terus kuat dalam menempuh kehidupan yang semakin mencabar.